You are using an outdated browser. For a faster, safer browsing experience, upgrade for free today.
Historia padla

Padel ma już prawie 60 lat, został stworzony przez Enrique Conquera w Meksyku w 1962 roku. Bazą do stworzenia padla był fronton (sport rakietkowy również wymyślony w Meksyku w 1900r). Conquera dobudował dodatkowe ściany zamykając przestrzeń kortu o wymiarach 20×10, wyznaczył pola gry, a cały kort podzielił siatką, nieco zbliżoną do tej znanej z tenisa. Pierwsze zasady gry w padla zostały zebrane i spisane przez żonę pana Conquera (miss Argentyny) i podarowane mu na urodziny.


Za sprawą przyjaciela, księcia hiszpańskiego Alfonso of Hohenhole w 1970r padel trafił do Hiszpanii, zostały wybudowane korty w Marbella Hotel Club. Książe Alfonso wprowadził kilka modyfikacji kortu, między innymi część ogrodzenia zamienił na stalową siatkę. Ponieważ wszystkie wewnętrzne pionowe powierzchnie biorą udział w grze, siatka wprowadziła ciekawy element nieprzewidywalności odbicia piłki.


W latach 80-tych i 90-tych hiszpańskie korty służyły słynnym rozgrywkom „Pro-Am” sponsorowanym przez „Smith & Smith” należące do Julio Alegria Artiach, który dzięki swojej wizji, promocji i inwestycji w nasz sport do tej pory uznawany jest za jednego z najbardziej wpływowych ludzi padla. Turnieje te stały się narzędziem które wypromowało padla w całej Hiszpanii, powołani zostali zawodowi gracze, a mecze w których grali zawodowcy z celebrytami były relacjonowane w głównych hiszpańskich magazynach. Na tym etapie padel był dość elitarnym sportem i na korcie mogliśmy zobaczyć wielu muzyków, artystów, arystokratów i polityków (np. Enrique Iglesias, Antonio Ascensi, księzniczka austriacka Bea Ausberg wraz z siostrą Sonią, Gunilla von Bismark, Jose Lata Liste, Książe Borbon i wielu innych). W Hiszpanii zaczęły powstawać kluby znaczniejszych rozmiarów jak np. madrycki Club Puerta de Hierro, czy La Moraleja Golf Club zarządzany przez Rafaela Silvera, który później był jednym z założycieli Miedzynarodowej Federacji Padla.


Padel zaczął się rozprzestrzeniać na inne kraje, głównie za sprawą przyjaciół, biznesmenów i osób stowarzyszonych. W 1969r. zawitał również do Argentyny. Ponieważ Marbella jest miejscem ekskluzywnych wakacji wielu zamożnych i prominentnych osób, którzy na wakacjach chętnie grali w padla, bardzo szybko sport ten został zaimportowany do Argentyny. Pierwsze korty w Argentynie powstały w  Club Tortugas, Mar de la Plata Ocean Club, Tedy Pini’s Hotel, Blanquier’s family Estancia la Biznaga, Menditeguy’s family Haras Vacación oraz El Turf. Przez 10 lat padel był znany tylko osobom podróżującym do Hiszpanii na wakacje, więc do 1982 roku w Argentynie było nie więcej niż 12 kortów. 1982r był rokiem przełomowym w Argentynie i od tego czasu padel stał się „fenomenem socjalnym”. Zaczęto budować wiele dużych klubów jak chociażby San Juan Tennis Club w Buenos Aires z 8 kortami. Latem 1983r. sport ten zaczął być bardzo popularny za sprawą rozgrywek w Zorba Spa Resort w Punta del Este oraz słynnych zawodników biorących w nich udział Ricardo Cano, Roberto Aubone, którzy byli również zawodnikami argentyńskiego Davis Cup. Świat sportu oraz prasa nie zignorowali tej dyscypliny i padel zaczął zyskiwać na popularności, od tej chwili bardzo wielu ludzi biznesu oraz sportowców zaczęło wspierać i promować rozwój padla. W 1987r. Walne Zgromadzenie powołało do życia Asociación Platense de Paddle (APPTAS) pierwszą oficjalna instytucję powołaną do zarządzania tym sportem, a w roku 1988r. Alberto Villaverde (pierwszy prezes), Jorge Horacio Brito, Costancio C. Vigil, Mauricio Macri, Oscar Nicastro, Joaquín del Molino Torres, Jose Luis Abuchdid, Julio Cesar Pérez Corral, Diógenes de Urquiza Anchorena, Gustavo Maquirriain, Guillermo Stanley, Arturo Carlos Toro, Miguel Alonso, Fabián Ranucci, Carlos Iñurrigarro, Juan Carlos De Marco, Cecilia Bacigaluppo, Héctor A. Salvat, Gregorio Ignacio Sanz, Julio Ratti, Héctor G Arribas, and Fernando Garcia Pulles, pod przywództwem Oscara Nicastro założyli Argentinian Padel Assosiation (APA) – istniejący do tej pory Argentyński Związek Padla.


Narodowe związki padla Hiszpanii i Argentyny w pierwszych latach wprowadziły nieco różniące się zasady gry. Korty różniły się między sobą: nawierzchnią, wysokością ścian oraz małymi różnicami w konstrukcji klatki, ale również zasadami: możliwość odbioru wolejem, nawet nazwa samego sportu była nieco inna w Hiszpanii przyjął się PADEL podczas gdy w Argentynie zapisywano PADDLE. W roku 1997r. zorganizowane spotkanie 2 federacji i zasady oraz nazewnictwo zostało ujednolicone. Opracowano również parametry, jakie musi spełniać kort do gry w padla. Korzystając z szybkiego rozwoju padla w Argentynie firma Sport Connection we współpracy Tonio i Cacho Nicastro zorganizowali pierwszy międzynarodowy turniej, który później stał cię imprezą doroczną.


Padel na rynku hiszpańskim i argentyńskim w latach osiemdziesiątych był okazją nie tylko dla sportowców ale również dla biznesu. W Hiszpanii uzyskał ogromne wsparcie ze strony instytucji państwowych zarządzających sportem, dzięki czemu zaczęto go promować również za granicą. Kluczem do takiego patrzenia na nowy sport, był fakt, że na poziomie rekreacyjnym wspaniale sprawdzał się w integracji kobiet, seniorów, dzieci oraz całych rodzin. Stworzyło to klimat wokół padla promujący zdrowie i ruch. Jednocześnie walory sportowe gry profesjonalnych zawodników tworzą wspaniałe widowisko sportowe.


W roku 1989r nastąpił kolejny przełom w promocji padla – zbudowano pierwszy szklany i jednocześnie przenośny kort. Pierwszy raz użyto go w Mal de Plata, i był to ogromny sukces ponieważ widzowie wokół kortu jak również przed telewizorami pierwszy raz mogli oglądać całe pole gry. To otworzyło nowe możliwości dla padla jako sportu mobilnego, dającego możliwości organizacji eventów sportowych niemalże w każdym miejscu, w bardzo estetycznym i nowoczesnej formule. Dzięki powyższym zabiegom, padel w roku 1991 stał się drugim najbardziej powszechnym sportem w Argentynie (pierwsze miejsce miała piłka nożna) co było widać szczególnie w sklepach sportowych.


Rok 1990 to wejście na rynek padla kolejnego kraju Meksyku. Dokładnie w tym roku pierwszy raz reprezentacja tego kraju przyleciała do Buenos Aires na turniej międzynarodowy. Oczywiście delegacji przewodził twórca padla Enrique Corcuera wraz z małżonką. W skład pierwszej reprezentacji wchodzili Jaime Romandia, Francisco “Paco” Fernández wraz z bratem Mario, Germán Sordo Escalante, Luis Corcuera, Andrés Baños, Serapión Fernandez, Eduardo Sánchez Navarro, i bracia Reyes Varela.


Spotkanie to przyniosło kolejny etap, delegacja podpisała zobowiązanie do organizacji pierwszego międzynarodowego turnieju imienia Enrique Corcuera w 1991r , a rok później w centrum konferencyjnym portu w Acapulco w powyższym turnieju brali udział zawodnicy z Hiszpanii, Włoch, Australii, Kanady, Stanów Zjednoczonych, Urugwaju, Brazylii Argentyny i Meksyku. Również w 1992 została założona Meksykańska Federacja Padla.


Rozwój dyscypliny to również rozwój sprzętu do gry. Na początku Argentyńczycy zapożyczyli rakietki i piłki z amerykańskiej firmy Marcraft która produkowała sprzęt do gry w „platform tenis”, nieco odmiennej od padla ale podobnej co do rozmiarów kortu oraz wielkości piłki. To były rakietki wyprodukowane ze sklejki z owierconą główka rakiety. Padel rozwijał się szybko, wkroczyły nowe technologie zaczęto stosować do produkcji sklejkę, aluminium, gumę, żywicę a z czasem również włókno szklane oraz węglowe. Producenci rakiet nie powiedzieli jeszcze ostatniego słowa, obecnie zaczęto używać coraz lżejsze a jednocześnie twardsze materiały, tworzone są linie sygnowane przez czołowych światowych zawodników, i obecnie historyczne rakiety sygnowane przez znanych zawodników należą do dość cennych zdobyczy. Hiszpania i Argentyna wciąż przodują w zakresie R&D oraz marketingu związanego ze sprzętem padlowym, ale produkcja już jest zlokalizowana głównie w azjatyckich krajach.


W roku 1991 zrodziła się idea stworzenia Międzynarodowej Federacji Padla, dlatego 12 lipca 1991r w La Moraleja w Madrycie reprezentanci z Hiszpanii, Argentyny i Urugwaju zdecydowali o utworzeniu takiej organizacji, a Julio Alegria Artiach został jej pierwszym prezydentem. Podczas tego samego spotkania postanowiono, że pierwsze międzynarodowe mistrzostwa odbędą się w 1992r. w Madrycie, a finał będzie przypadał na Światowe Targi Expo w Sevilli na wyspie La Cartuja. W mistrzostwach wzięli udział reprezentanci z ośmiu krajów.